EDSA Revolution!

-
Pebrero 25... napakahalagang araw para sa ating mga pilipino!

dalawampu't apat na taon na ang nakalilipas ng maipakita natin sa buong mundo ang ating kakayahang pabagsakin ang isang diktador sa mapayapang paraan....

marahil, bihira na sa mga kabataan ngayon ang makakaalala kung anu man ang naganap noong araw na iyon!

ito'y isa na lamang kasaysayang nasusulat sa mga aklat!

subalit ano nga ba ang naibigay nito sa atin?... KALAYAAN?

Ano bang kalayaan ang ibinigay nito???

ang kalayaan bang pagnakawan natin ang ating pamahalaan?
ang kalayaan bang kitlin ang buhay ng mga mamamahayag?
ang kalayaan bang magpalabas ng malalaswang panoorin?
ang kalayaan bang makapagpuslit ng droga?
ang kalayaan bang gamitin ang kapangyarihan sa kalabisan?
ang kalayaan bang maproteksyonan ang mga ilegal na sugal?
ang kalayaan bang manira ng ibang tao?

hindi nga ba't ang ipinaglaban sa EDSA ay ang magkaron tayo ng
GANAP NA KALAYAAN?

hindi ko na masisi ang ating mga kabataan...
maging ako man, na hindi nakasaksi kung anong hirap ang dinanas ng libo libong tao upang ipaglaban lamang ang tinatawag na kalayaan, ay hindi kumbinsidong
nakalaya na tayo!

MAY KALAYAAN NA NGA BA ANG BANSANG PILIPINAS?

Hangga't patuloy na may nagugutom...
hangga't patuloy na may biktima ng karahasan...
hangga't may mapaghanggad sa kapangyarihan..
hangga't marami ang natutulog sa lansangan...
hangga't marami ang di nabibigyan ng katarungan..
hangga't may rebelde sa kabundukan..
hangga't may nang aabuso sa mahihina..
hangga't di tayo natututo sa nakaraan...

ang Pebrero 25 ay mananatiling petsa lamang....
at isang bahagi ng kasaysayang matatagpuan na lamang sa mga aklat!

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

A mother's words to a broken hearted daughter...

-
DISTANCE is a lonely companion.... just when you thought that everything is going very well... just when you thought you were secured with your feelings.. suddenly a grenade was thrown to you... and the shrapnel torn your heart apart... TRUST is something that you freely gave... so why cry when it was betrayed? Don't expect that you can trust those you think you can... because they, too, might need something you cannot give... and that's where the big difference is felt... and so you were singing.... But life does not end here my child..... you gave half of your heart away.... try to take it back.... but if taking it back would only hurt you even more..... then... Find a boy who calls you beautiful rather than hot! ... a boy who calls back when you hang up... ... a boy who will stay awake just to watch you sleep... ...and who will wait till you wakes up just to say how pretty you are... ... a boy who looks straight into your eyes, hold your h...
Read more

sa kaisa isang lalaking minahal, minamahal at mamahalin ko ng walang hanggan!

-
Image
Minahal kita ng una mong iparamdam sa aking importante ako... sa unang pagkakataon sa aking buhay may nag aalala para sa akin, bukod sa aking pamilya.. Minahal kita dahil ikaw ang unang nagpatibok ng aking puso... Minahal kita ng unti unting naiparamdam mo sa akin kung paano ang pakiramdam ng minamahal... ikinalungkot ko ang biglaang paglayo mo sa akin,, inisip kong may inaalala ka nang iba... iniluha ko ng ilang gabi ang posibilidad na may ibang laman ang iyong puso... at ipinagdamdam ko ang mga araw na pakiwari ko'y wala na nga ako sa isip mo. subalit muli kitang minahal ng matapos ang dalawang taon... (dalawang taong pinilit kong lumimot at akala ko'y napagtagumpayan ko na iyon)... nagbalik ka upang iparamdam sa akin ang higit na pag aalala... ang iparamdam sa aking ako ang sadyang laman ng puso't isip mo... Minahal kita dahil ang iyo palang paglayo ay hindi nangangahulugan ng pagtalikod... subalit ng matiyagang paghihintay upang ako'y mag idad pa ng k...
Read more

another sleepless night!

-
gabi na naman! (11:10 sa aking orasan!) at dahil naandito pa ako sa iyong harapan, iyo na sigurong nahuhulaan..... di ako dalawin ng antok! ako na kaya ang dumalaw sa kanya? (kung pwede nga lang sana!) naisin ko mang ipikit ang aking mga mata... gising na gising ang diwa ko at kaluluwa! sa di ko maipaliwanag na dahilan... ang pagtulog ay aking kalaban... ito ba'y dahil sa aking mga kasalanan? o sadyang isang sakit na di ko malunasan? siguro kailangan ko ng kausap.... upang ipaghele ako sa ulap! siguro kailangan ko ng katawanan, upang mabawasan aking kalungkutan! sa anu mang kadahilanan... di ko din maiintindihan.... sais ko lang sabihing... kaibigan, ako sana'y matulungan! ....... im mot sure if it make sense..... but its an impromptu poem... i really wanted some rest now!..
Read more